Ο Ορέστης έχει προσπέσει στο ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς, ενώ οι καταδιώκουσες αυτόν Ερινύες, έχουν αποκοιμηθεί γύρω από τον Ομφαλό. Εκεί τους βρίσκει η Πυθία που έντρομη περιγράφει ό,τι είδε στους θεατές. Το Φάντασμα της Κλυταιμήστρας ξεσηκώνει τις Ερινύες, οι οποίες όμως εκδιώκονται από τους Δελφούς από τον Απόλλωνα, που προτρέπει τον Ορέστη να προσπέσει στο άγαλμα της Αθηνάς στην Αθήνα, όπου θα τύχει δίκαιης δίκης. Μέσα στο Πρώτο Επεισόδιο, και πριν από την Επιπάροδο, χώρος και χρόνος αλλάζουν κατά τρόπο θαυμαστό και μέχρι σήμερα πρωτοποριακό: Ο Ορέστης, έχοντας πια εξαγνισθεί τελείως, βρίσκεται στην Αθήνα και έχει προσπέσει στο άγαλμα της Αθηνάς, όπου τον βρίσκουν στο τέλος της μακράς καταδίωξης οι Ερινύες. Η Αθηνά εμφανίζεται στις επικλήσεις του Ορέστη και καθιδρύει ανθρώπινο Δικαστήριο, από τους εκλεκτούς πολίτες των Αθηνών. Είναι σημαντικές δύο παρατηρήσεις της Αθηνάς: Πρώτον, ότι αν δεν μπορούν να δικάσουν το έγκλημα του Ορέστη οι άνθρωποι, ούτε εκείνη μπορεί να αποφανθεί. Και δεύτερον, ότι ο εγκληματίας δεν διώκεται αιωνίως. Το Δικαστήριο με την αθωωτική ψήφο της Αθηνάς και την ισοψηφία των Δικαστών κηρύσσει αθώο τον Ορέστη και ακολουθεί η μετατροπή των Ερινύων σε Ευμενίδες, παντοτινές προστάτισσες της προκοπής πόλης και σπιτικών.
ΟΡΕΣΤΕΙΑ: ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ
€4.00
Άλλα Έργα
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Η τραγωδία αυτή - και η τριλογία της – συνιστά μια πιο αποφασιστική παρέμβαση του Αισχύλου στα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της ταραγμένης εποχής κατά την οποία συνθέτει και διδάσκει το δράμα του. Μέσα από τον μύθο του Προμηθέα ο Αισχύλος προβάλλει την ανάγκη να υπάρχει πολιτική/κοινωνική ανοχή.
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Είναι η μόνη, σωζόμενη τραγωδία της αρχαίας δραματουργίας, το θέμα της οποίας δεν λαμβάνεται από μύθους ή τα ομηρικά έπη ή παράδοση, αλλά αποτελεί δραματοποίηση πραγματικού ιστορικού γεγονότος, της ναυμαχίας της Σαλαμίνας και της οριστικής λήξης των Μηδικών πολέμων, με νίκη των Ελλήνων, πρωτοστατούντων των Αθηναίων
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Ο Αισχύλος ανιχνεύει και αναλύει την προσωπική ευθύνη στις πράξεις του ανθρώπου, ταυτόχρονα όμως προβάλλει τα δεινά του εμφυλίου πολέμου, μέσα από την αδελφοκτόνο αντιπαράθεση των γιων του Οιδίποδα, Ετεοκλή και Πολυνείκη, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο.
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Η τριλογία «Ορέστεια» είναι η μόνη που σώζεται ολόκληρη, θεωρείται δε αριστούργημα της δραματουργικής τέχνης. Συντίθεται από τις τραγωδίες «Αγαμέμνων» - «Χοηφόροι» - «Ευμενίδες», και «Πρωτεύς», σατυρικό δράμα. Διδάχθηκε το 458 π. Χ. και ο Αισχύλος - που παρουσίασε για τελευταία φορά έργο του στην Αθήνα - τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο.
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Η τριλογία συνιστά κολοσσιαία σύλληψη και σύνθεση, με την οποία ο Αισχύλος επιχειρεί να θωρακίσει το δημοκρατικό πολίτευμα που βιώνει και αναπτύσσει η κοινωνία της Αθήνας, με ένα δεύτερο στοιχείο, μετά την «πολιτική - κοινωνική ανοχή», που προέβαλε με την τριλογία του «Προμηθέα». Τώρα, με την «Ορέστεια», μέσα από τον μύθο του απωτάτου εγκλήματος
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Θεωρείται η αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία του Αισχύλου - και της κλασικής δραματουργίας, γενικότερα - με πιθανότερο χρόνο διδαχής περί το 493 π. Χ..Πρώτη τραγωδία της τριλογίας που συνέθεταν επίσης οι τραγωδίες «Αιγύπτιοι» και «Δαναΐδες», με σατυρικό δράμα την «Αμυμώνη».