Είναι η τρίτη τραγωδία της τριλογίας «Λάιος» – «Οιδίπους» – «Επτά επί Θήβας» και σατυρικό δράμα «Σφίγξ». Διδάχθηκε το 467 π. Χ. (πρώτο βραβείο).
Ο Αισχύλος ανιχνεύει και αναλύει την προσωπική ευθύνη στις πράξεις του ανθρώπου, ταυτόχρονα όμως προβάλλει τα δεινά του εμφυλίου πολέμου, μέσα από την αδελφοκτόνο αντιπαράθεση των γιων του Οιδίποδα, Ετεοκλή και Πολυνείκη, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο. Πράγματι κατά την δεκαετία του 460 η Αθήνα διέρχεται μια εξαιρετικά ταραγμένη από εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διαμάχες πολιτική περίοδο.
