Η τραγωδία είναι αχρονολόγητη, θεωρείται όμως ότι η τριλογία στην οποία ανήκει, συνετέθη και διδάχθηκε μετά την τραγωδία «Επτά επί Θήβας» και πριν από την «Ορέστεια», δηλαδή μεταξύ του 467 και 458 π. Χ.. Πιστεύεται ότι είναι η πρώτη – και μόνη σωζόμενη – τραγωδία της τριλογίας «Προμηθεύς Δεσμώτης» – «Προμηθεύς Λυόμενος» – «Προμηθεύς Πυρφόρος».
Κεντρικό θέμα και μήνυμα της τριλογίας, όπως συνάγεται από τον «Προμηθέα Δεσμώτη» είναι η πολιτική και κοινωνική ανοχή. Η τραγωδία αυτή – και η τριλογία της – συνιστά μια πιο αποφασιστική παρέμβαση του Αισχύλου στα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της ταραγμένης εποχής κατά την οποία συνθέτει και διδάσκει το δράμα του.