ΜΗΔΕΙΑ

Δραματουργός:

Ο Ευριπίδης αντλεί το θέμα της τραγωδίας του από τον μύθο της Αργοναυτικής Εκστρατείας, κατατοπιστικά στοιχεία του οποίου αναφέρει συνοπτικά στον Πρόλογο. Η δράση τοποθετείται στην Κόρινθο, όπου έχουν εγκατασταθεί ο Ιάσων και η Μήδεια με τα παιδιά τους έχοντας φύγει από την Ιωλκό. Ο Ιάσων έχει εγκαταλείψει την Μήδεια και παντρεύτηκε την βασιλοπούλα της Κορίνθου. Ένας διάλογος των δύο πρώην ερωτευμένων εκθέτει στους θεατές την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πια οι σχέσεις τους, αλλά και αποκαλύπτει μια απίστευτη μετάπτωση του άλλοτε υπέροχου αρχηγού της Αργοναυτικής Εκστρατείας σε έναν ανθρωπάκο που δεν θέλει τίποτε άλλο παρά την καλοπέρασή του. Η συμπεριφορά του Ιάσονα και ο χαρακτήρας του καθιστούν αυτόματα συμπαθή την Μήδεια, παρά το γεγονός ότι ο θεατής έχει ήδη γίνει κοινωνός των σχεδίων της. Η εγκατάλειψη της Μήδειας, μετά τα όσα είχε κάνει για να βοηθήσει τον Ιάσονα, την ωθεί να καταστρώσει αποτρόπαιο σχέδιο εκδίκησης. Θα σκοτώσει όχι μόνο το νιόπαντρο ζευγάρι και τον πατέρα της νύφης, αλλά και τα ίδια της τα παιδιά. Με πανούργο τρόπο μεταπείθει τον βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα να μεταθέσει για μια μέρα έστω την εξορία της, ώστε μέσα στην μέρα αυτή να πραγματοποιήσει το σχέδιό της. Το σχέδιό της διευκολύνεται από την τυχαία διέλευση του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα από την Κόρινθο. Ο Αιγέας συγκινείται από την διεκτραγώδηση των παθημάτων της από την Μήδεια και της υπόσχεται ότι αν εκείνη καταφύγει στην Αθήνα θα της προσφέρει άσυλο. Τότε η Μήδεια θέτει σε εφαρμογή το σχέδιό της. Στέλνει στην βασιλοπούλα φαρμακωμένα φόρεμα και διάδημα που όταν εκείνη τα φορεί λειώνει με σάρκες καταφαγωμένες από φωτιά και φαρμάκι. Το ίδιο παθαίνει και ο πατέρας της με το αγκάλιασμα του κορμιού της κόρης του. Μένει το τελευταίο μέρος του σχεδίου: Η σφαγή των παιδιών της Μήδειας. Μακρά και οδυνηρή η αμφιταλάντευσή της, μέχρις ότου υπερτερεί  το πάθος της για εκδίκηση του Ιάσονα, αλλά και μέχρι να βρεθεί και ως πρόσχημα ο… φόβος μήπως τα παιδιά της βρουν φριχτότερο θάνατο από τους συγγενείς των θυμάτων της. Ο φόνος των παιδιών γίνεται – εκτός Σκηνής – και δεν μένει παρά η τελική συνάντηση των δύο παλιών εραστών και θανάσιμων τώρα εχθρών. Η Μήδεια, πάνω σε άρμα που της έδωσε για να διαφύγει ο πατέρας του πατέρα της, Ήλιος, ψηλά, και στην γη ο Ιάσων ανταλλάσσουν τις τελευταίες τους αλληλοκατηγορίες, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά τον ηθικό ξεπεσμό τους.

4.00