ΙΧΝΕΥΤΑΙ – ΕΙΣ ΕΡΜΗΝ

Δραματουργός:

ΙΧΝΕΥΤΑΙ (ΣΑΤ. ΔΡΑΜΑ) και ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ «ΕΙΣ ΕΡΜΗΝ» από τον οποίο εμπνεύσθηκε ο Σοφοκλής το σατυρικό του δράμα.

Οι «Ιχνευταί» είναι το μοναδικό σατυρικό δράμα του Σοφοκλή που διασώθηκε έστω και μερικώς (οι 393 στίχοι από την αρχή). Θεωρείται ως έργο της νεότητάς του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι αυθεντικό δείγμα της τέχνης του, δεδομένου άλλωστε ότι ο Σοφοκλής με την πρώτη εμφάνισή του σε δραματικό αγώνα, σε ηλικία 28/9 ετών (468 π. Χ.) νικά τον δάσκαλό του Αισχύλο. Αντίθετα μάλιστα είναι ένα χαριέστατο, αλλά και μεγαλόπνοο έργο που ευφυέστατα παραλλάσσει τον Ομηρικόν Ύμνον Εις Ερμήν. Και η ουσιαστική παραλλαγή συνίσταται στο ότι:  Στον Ομηρικό Ύμνο ο ίδιος ο Απόλλων ψάχνει να βρει  τις αγελάδες που του έχει κλέψει ο νεογέννητος αδελφός του, Ερμής. Στο σατυρικό δράμα «Ιχνευταί» ο Απόλλων αναθέτει το έργο αυτό στον Σιληνό και τους σατύρους- γιους του.

Τόσο στον ύμνο όσο και στο σατυρικό δράμα η αναζήτηση (από τον Απόλλωνα και τους Ιχνευτές, αντίστοιχα), αναφέρεται στις «αγελάδες», δηλαδή κάτι το υλικό. Στον  «Ύμνο» το υλικό αυτό πράγμα βρίσκεται και με παρέμβαση του Δία τα πάντα διευθετούνται και τα δύο αδέλφια θεοί αναβαθμίζονται ο μεν Ερμής από κλεφτράκος σε ολβοδότη πάντων ο δε Απόλλων από Νόμιος θεός στον μέγα Μουσηγέτη. Στο σατυρικό όμως δράμα τα πράγματα εξελίσσονται κάπως διαφορετικά: Οι ιχνευτές/ιχνηλάτες, Σιληνός και σάτυροι, ξεκινούν αναζητώντας κάτι υλικό, τις κλεμμένες αγελάδες, καταλήγουν όμως  να βρουν την μουσική, με την λύρα που έχει φτιάξει ο Ερμής από το καύκαλο χελώνας. Βρίσκουν δηλαδή το ύψιστο μέσο αναψυχής και, κυριολεκτικής, ψυχαγωγίας του Ανθρώπου, αλλά και το μέσο με το οποίο η Ανθρωπότης διαισθάνεται και αντιλαμβάνεται την Συμπαντική Αρμονία.

4.00