Η τραγωδία «Τραχίνιαι», από τις παλαιότερες των σωζόμενων (διδάσκεται το 438 π. Χ.) έχει κεντρικό ήρωα Γυναίκα (η οποία στο έργο του Σοφοκλή έχει ιδιαίτερη θέση, ως φυσική συνέχεια της στροφής προς τον Άνθρωπο). Η Δηιάνειρα, κεντρική ηρωίδα, η σύζυγος του Ηρακλή, αιώνιο σύμβολο της πιστής γυναίκας-σκιάς, που ζει στο περιθώριο της ζωής και δράσης του άντρα της και κυρίως του εγωισμού του, είναι ολοζώντανη ακόμη και σήμερα. Με την τραγωδία του αυτή ο Σοφοκλής κάνει αναφορά στον Άντρα και την Γυναίκα και στην ένωσή τους για την δημιουργία οικογένειας, σπιτικού, του κύτταρου της κοινωνίας. Σημαντικό είναι ότι την ίδια χρονιά διδάσκεται και η «Άλκηστις» του Ευριπίδη, με κεντρικό, επίσης θέμα την συζυγική αγάπη (με έξαρση της γυναίκας, για την διάσωση της οικογένειας).
Ο Σοφοκλής στην τραγωδία «Τραχίνιαι» δείχνει ότι για να διαλυθεί το σπίτι, προηγείται η καταστροφή των προσωπικών σχέσεων Άντρα – Γυναίκας, προηγείται ο εγωισμός και η έκπτωση αξιών και συμπεριφοράς. (Κάτι που θα πει και ο Ευριπίδης, στο τέλος της ίδιας δεκαετίας, το 431 π. Χ., με την «Μήδεια»). Η Δηιάνειρα, έχοντας υπομείνει τις απιστίες του Ηρακλή, δεν ανέχεται την αποθράσυνσή του να φέρει στο σπίτι τους την τελευταία ερωμένη του. Και στην προσπάθειά της να κρατήσει, με ερωτικό φίλτρο, τον άντρα της, προκαλεί άθελά της τον μαρτυρικό θάνατο του Ηρακλή. Που δεν θα δει όμως γιατί προηγουμένως, μαθαίνοντας την επενέργεια του «φίλτρου» της στον Ηρακλή, αυτοκτονεί. Και ο μεγαλύτερος ήρωας του ελληνισμού, θα βρει τον χειρότερο και μαρτυρικότερο θάνατο, με τις σάρκες του να κατατρώγονται από το φαρμακωμένο αίμα του Κένταυρου Νέσσου – το δήθεν «φίλτρο» με το οποίο η Δηιάνειρα έβαψε τον χιτώνα που έστειλε δώρο στον Ηρακλή…
